SIRA DIŞI MEMUR HAYALLERİNİN PEŞİNDE

Roman yazarlığından sonra yönetmenliğe soyundu

İzmir Adliyesi’nde 13 yıldır memur olarak görev yapan roman yazarı Nedim Argan hayallerinin peşinde. Fakat o bilinenin aksine sıradışı bir memur. Onun için on parmağında on marifet var, dersek abartmış olmayız. Önce şiirler döküldü yüreğinden ve kaleminden, daha sonra ise hikayeler. İki roman yayınladıktan sonra, sinemaya merak sarıp senaryolar yazdı, yönetmenliğe soyundu. Yakında yayınlayacağı çocuk kitabı ile çocuk okuyucuların gönlünü fethetmeye hazırlanırken öte yandan da bir haber sitesinde köşe yazarlığına başlıyor. Adeta kaleminin paslanmasından korkarcasına durmadan yazan, üreten Nedim ARGAN röportaj konuğumuz;

Öncelikle yazarlık macerasına nasıl başladığınızdan bahseder misiniz?

Henüz çocukluk çağlarımda, televizyonun tek kanallı ve siyah beyaz olduğu günlerden

bir gün televizyonda okunan şiirlerden etkilendim ve o gün ben de yazmalıyım dedim ve

yazmaya başladım. O günden itibaren de yazmak dışında hiçbir eylemin beni mutlu

etmeyeceğini anladım ve bugüne kadar da bu düşüncem hiç değişmedi.

Sizin için yazmanın cazip gelen yönü neydi?

Çocukluktan beri duygularımı, düşüncelerimi ifade etmekte hep zorlanmışımdır. Hem

utangaç bir kişilikte olmam, hem de çocukların saksı gibi bir köşede sessizce oturmasının

daha makbul olduğu dönemlerde büyüdüğüm için böyle bir sonuç ortaya çıktı. Okuma

yazmayı öğrendikten sonra kalemin ve kelimelerin gücünü keşfettim. Kelimelerin o sihirli

dünyasında duygularımı, düşüncelerimi rahatça haykırabiliyorum ve bütün egolarımı tatmin

edebiliyorum Ayrıca söz uçar yazı kalır, diye bir söz vardır. Ne kadar değerli sözler söylenirse

söylensin suya yazılan yazı misali kaybolup, gider. Fakat yazılanlar kuşaklar sonrasına

aktarılabilir. İşte bu yüzden her ne kadar çileli bir uğraş olsa da zamanla yazmak benim için

bir tutkuya dönüştü.

İki roman yayınladıktan sonra sinemaya yöneldiniz ve senaryolar yazmaya

başladınız. Bu süreç nasıl gelişti?

Yazdıklarımı beyazperdede izlemek de hayallerimin bir parçası olmuştu hep. Fakat

senaryo yazmak biraz daha teknik bir iş olduğundan ve bu alanda herhangi bir eğitimim

bulunmadığından açıkçası buna cesaret edememiştim ilk başlarda. Kafamda çeşitli projeler

olmasına rağmen bunları kağıda dökememiştim. İki yıl kadar önce ASİTEM (Sinema ve

Televizyon Eser Sahipleri Meslek Birliği) Başkanı Sayın Muammer Sarıkaya ile tanışmam

sonucunda, kendilerinin destek ve yönlendirmeleriyle bu konuda kendi kendimi eğiterek

senaryo çalışmalarına yöneldim. Bu güne kadar kısa film, Sinema, çizgi film, dizi film

senaryosu olmak üzere henüz proje aşamasında olan pek çok senaryo yazdım ve yazmaya da

devam ediyorum.

Senaryo mu? Roman yazmak mı? Sizin için hangisi daha keyif verici?

Açıkça söylemek gerekirse daha yorucu ve yıpratıcı olmasına rağmen roman yazmaktan

daha çok keyif alıyorum. Roman yazarken sınırsız ve özgürsünüz. Hayal dünyanızdaki

herşeyi kağıda dökebiliyorsunuz. Okuyucu da yazdıklarınızı sınırsızca ve kendinden de pek

çok şey katarak hayalinde canlandırır. Oysa ki senaryoda belli kalıplara uymak zorundasınız.

Teknik olanaklar, filmin bütçesi, yönetmenin bakış açısı gibi pek çok unsuru dikkate almanız

ve buna göre yazmanız gerekir. Bu da ister istemez insanı yazarken sınırlandırıyor. Bana göre

sanatın önündeki en büyük engel sanatçının kendini özgür hissedememesidir. Öte yandan

sinemanın ve televizyonun geniş kitlelere hitap etmesi ise senaryo yazmanın cazip gelen

yönü. Yazdıklarınızı ekran ya da beyazperde aracılığıyla daha çok kişiyle

paylaşabiliyorsunuz.

Yine senaryosunu yazmış olduğunuz Önyargı isimli kısa filmde yönetmen koltuğuna

oturmaya hazırlanıyorsunuz. Yönetmenlik macerası nasıl başladı?

Açıkça söylemek gerekirse senaryolar yazmak hep aklımda vardı fakat yönetmenliği

pek düşünmemiştim. Sanırım her senarist yazdıklarının yönetmen tarafından doğru şekilde

beyazperdeye aktarılamayacağı endişesi taşır. Bende aynı endişeyi taşıyorum. Bu yüzden en

azından kısa filmde bu endişeyi bertaraf edebilmek adına bu tecrübeyi yaşamaya karar

verdim. Öncelikli hedefim sinemaya kalemimle hizmet etmek. Fakat zaman ne gösterir

bilemem. Hayat insanı bazen düşünmediği alanlara doğru sürükleyebiliyor. Sinemaya

yönetmen olarak da katkılar sunabileceğime inanırsam bundan kaçınmam.

Dilemma isimli romanınız film oluyor, bununla ilgili neler söylemek istersiniz?

Dilemma benim ikinci romanım. Samimi ve duygusal bir roman. Okucularım bu

romanın güzel bir film olabileceğine dair ortak yorumlarda bulundular. Açıkçası genelde

sinemada kitap uyarlamalarının pek de başarılı olamadığını görüyoruz. Bu yüzden romanların

sinemaya ya da televizyona uyarlanmasına bende pek sıcak bakmıyordum. Ancak bir yapım

şirketinden gelen teklif üzerine senaryoyu da yazacak olmam bu konudaki tereddütlerimi

giderdi. Hazırlıklarına başlanan filmin gelecek yaz aylarında çekimlerine başlanacak.

Romanın samimiyeti aynı oranda beyazperdeye aktarılırsa ortaya başarılı bir filmin ortaya

çıkacağına inanıyorum.

Halen kamuda tam mesaili bir göreviniz, aile yaşamanız varken nasıl bu kadar

üretken olabiliyorsunuz?

Bir işi tutku ile yaparsanız önünüze çıkacak engeller sizi durduramaz. Bahaneler

üreterek zaman kaybetmez ve bir şekilde azimle o engeli aşarsınız. İnsanlara sorduğunuzda

hayatta pek çok şey yapmak istediklerini fakat bunun için zaman bulamadıklarını söylerler.

Fakat öte yandan televizyon başında, kendilerine hiçbir şey kazandırmayacak programları

saatlerce izlemekteler. Zamansızlık bahane değildir. Bunu ileri sürenler yeterince istekli ve

azimli olmadıkları için zamansızlığı bahane olarak göstermektedirler. Oysa ki zamanı verimli

ve planlı kullandığımız ve bazı şeylerden fedakarlık yaptığımızda ideallerimizi

gerçekleştirmek için yeterli zamanı bulabiliriz. Ben genelde uykumdan feragat edip sabah

saat: 4-5 sıralarında kalkarak erken saatlerde yazıyorum. Zamanımı mümkün olduğu kadar

verimli kullanmaya çalışıyorum.

Geleceğe dair hedefleriniz neler?

Öncelikli hedefim kalem işçiliğini profesyonel olarak yapabilmek ve hayatımı bu

sayede idame ettirebilmek. Tüm zamanımı ve düşüncelerimi bu işe yoğunlaştırmak istiyorum.

Zira yazmak ve anlatmak istediğim çok hikayelerim var kafamda. Yazarlık ve sinemaya dair

gelecek hedeflerim ise, yeteneklerimin limitlerini zorlayarak okuyuculara, izleyicilere en

güzel eserleri sunabilmek. Açıkçası bu alanda hayallerimin bir limiti yok. Gidebildiğim yere

kadar gitmek, bu alandaki ödüllere ulaşmak istiyorum. Fakat daha da önemli olan

okuyucunun, izleyicinin beğenisini, takdirini kazanabilmek. Bence bir sanatçının en büyük

ödülü okuyucusunun, izleyicisinin kısacası hitap ettiği kitlenin beğenisini kazanmak. Ben de

bu amaç doğrultusunda var gücümle çalışarak, yazacağım nitelikli eserlerle bu hedefime

ulaşmak istiyorum.