İZMİR CUMHURİYET SAVCISI DURMUŞ TAŞDEMİR'İN EN ÇOK OKUNAN ŞİİRLERİ:'SOKAK LAMBALARI YANAR İÇİMDE'

TUTUNDUM YAŞAMIN ŞİİRİNE

Söze durdum söze kestim söze yazdım
Düşündükçe çözüldü buğu
Aktım zamanın ırmağında
Kocaman bir bahçeydi dünyamız evrenin avlusunda
Yoktu ayrımız gayrımız

Bir ağaç fısıldadı gizini
Onunla gördüm

Balık oldum kuş oldum
Oturup bir kayayla söyleştim
Dili vardı denizlerin dağların ovaların
Dili vardı insanın ünleyen
Anlamak az gelirdi
Dinlemek masum
Yargılara varmadım

Hoyrat bir rüzgârdı zaman
Dalgalandım çalkalandım savruldum
Tutundum yaşamın şiirine

                 Durmuş Taşdemir
--------------

SOKAK LAMBALARI YANAR İÇİMDE

Başka bir şehre giderim
Derin yalnızlıklara
Aşınan yanlarımı onarmaya
Uzatmaya soluğumu
Çatılarından girerim 
Gri göğün kirlenmişliğinden 
Kargaların yerleşikliğinden

Sokaklarında bakınırım Düzlüklerinde dururum
Çarşılarında oyalanırım
Kurtulurum belki acılarımdan
Avlusuyum terk edilmiş bir evin

Yıkık dökük bir bina gibi taşınırım 
Eskittiğim şehirlerden
Uykusuz trenler gibi  yararak boşluğu 
Dalgın bir şehre girerim kendimle
Meraksız renksiz sözsüz
Bıraktıklarımı aramam çıkar gibi girerim
Gölgem girer soluğum gözlerim girer 
Kapısız şehirlere

Kaybolurum belki dökülürüm yollarda
Bir şehirden ayrılırım otogarda unutarak kendimi
Okunaksız bir yüzle
Kedileri farkeder

Çağırıyor beni dağınıklığıyla umursamazlığıyla
Bulvarlarıyla çağırıyor yokuşlarıyla 
Bir kitap gibi  aralıyor
Sararmış sayfalarını

Bir şehre girerim adı yolculuk olur
Bağlarından girerim ovalarından
Ormanlarından sızarım dağlarından Terk ettiklerimle girerim gönlümü dağlayarak
Öylesine kayıtsızlıkla
Taşımaz beni 

Şehir kucak açar bilmem kaçıncı günde
Ben gizimi salmam
Bir şehre girerim solgun  bir ışıkla
Sokak lambaları yanar içimde

                        Durmuş Taşdemir
-----------------
ŞİİR ÖZGÜRLEŞTİRİR
     Nerede bir yeşeren umut, başkaldırı varsa orada şiir var. Nerede bir ağıt, hüzün varsa yine orada da şiir var. Kimileri hayatını romana benzetse de yaşamının bazı anlarında gizli bir şiir uç vermiştir ve o şiirle doğrulabilmiştir. Gök kubbe altında söylenmedik söz yoktur dense de biraraya getirilmeyen çok sözcük bu sözcüklerle kurulabilecek çok düş ve çakacak çok kıvılcım var.
    Şiirin özünde adalet ideali bulunur. Ömer Hayyam'ın dediği gibi "adalet evrenin ruhudur" şiir ise bu ruhun sesidir. Gerçek şairler bu sese kulak verirler. Haklının ve mağdurun yanında haksızlığın karşısında seslerini yükseltirler.
    Şiirin sorgulayamacağı şey yoktur. Gelenekleri, dini ve  ahlaki kuralları, toplumsal değerleri, var oluşu, yok oluşu sorgular. Sonra döner kendini sorgular. Şiir imgelerle, eğretilemelerle, mecazlarla dilin olanaklarını kullanarak ve dili aşkınlaştırarak yapar bunu. Dili kullanmada sınır tanımadığı gibi kalıpları, kuralları 
aşmada da sınır tanımaz. Şiir içerik ve biçim bakımından tam bir özgürlük alanıdır. Şiir yazmak ve okumak, şiiri içselleştirmek, yaşamına katmak insanı özgürleştirir.
              Durmuş Taşdemir